“Ik heb hier zo hard gelachen – dat heb ik lang niet meegemaakt”

Na twee longontstekingen en een infectie door een heupoperatie was het voor mevrouw Tulp en haar dochters wel duidelijk dat ze beter niet meer thuis kon wonen. Daarom kwam ze in mei 2019 bij Festina Lente in Assendelft wonen. “Hoewel ik me nu weer hartstikke goed voel, ben ik blij dat ik in een omgeving woon, waar ik alle ondersteuning bij de hand heb als dat nodig is.”

Een mooie kamer
Mevrouw Tulp is blij met haar kamer en het uitzicht op het pleintje en de bushalte: “Zo heb je altijd wat te zien. Mijn kamer is wel wat kleiner dan thuis, maar meer heb ik niet nodig. De zorgmedewerkers vinden klaarblijkelijk dat ik mijn kamer gezellig heb ingericht. Als ze iemand rondleiden door het verzorgingshuis, kloppen ze vaak bij mij aan om míjn kamer te laten zien.”

“Het eten is goed hier. Thuis at ik eigenlijk bijna niks niet meer. Dan bestelde ik eten, maar dan gooide ik aan het einde van de week drie maaltijden weg. Nu eet ik tenminste weer halve porties. Kijk, in zo’n restaurant eet je samen en dan geldt: zien eten, doet eten. De ene keer smaakt het me lekkerder dan de andere keer. Maar dat heb je thuis ook.”

Veel activiteiten in Festina Lente
In verzorgingshuis Festina Lente worden volgens mevrouw Tulp veel leuke dingen georganiseerd. “Ik doe bijvoorbeeld actief mee met sjoelen. En als ik een keer geen zin heb, dan blijf ik lekker op mijn kamer. Niets moet, alles mag. Regelmatig hebben we een leuke muziekmiddag hier. Dan wordt er bijvoorbeeld muziek van Willy en Willeke Alberti gedraaid. Ik vind dat hartstikke leuk, want dan kan ik meezingen. Wat ik ook nooit oversla, is de maandelijkse bingo.”

Eens in de week gaat ze eropuit met een vrijwilliger. “Samen met mijn eigen maatje gaan we dan het dorp in. Meestal brengen we dan een bezoek aan de Coop Supermarkt en nog een andere winkel. Ze laat me veel van Assendelft zien.”

Lof voor de verzorgenden en verpleegkundigen
Mevrouw Tulp is enthousiast over de medewerkers: “Ze zijn nooit chagrijnig en je hoeft maar een kick te geven en ze staan voor je klaar. Wat nog wel even wennen voor ze is, is dat ik graag bij mijn voornaam wordt aangesproken. Ik ben weliswaar mevrouw Tulp, maar ik heet José. Ik kan niet zo goed tegen dat ‘ge-mevrouw’. Soms maak ik er een grapje van. Dan komen ze binnen en zeggen ze ‘mevrouw Tulp’. Dan zeg ik: ‘Waar woont die dan?’. De meeste verzorgenden en verpleegkundigen spreken me nu aan met José. Dat vind ik veel leuker.”

Dat de medewerkers van Festina Lente graag een stapje extra zetten voor de bewoners, blijkt volgens mevrouw Tulp ook uit de jaarlijkse playbackshow. “Als je ziet hoeveel werk de zorgmedewerkers ervan maken. Dat is zo machtig mooi. Bij de laatste playbackshow heb ik zo hard zitten lachen, dat heb ik in tijden niet meer meegemaakt.”